بیماری آنگارا:
پیشتر با نوعی از بیماری های طیور آشنا شدیم در این مقاله به یکی دیگر از بیماری های طیور به نام آنگارا که در برخی منطق کشور بسیار شایع میباشد میپردازیم.
آنگارا یک بیماری عفونی واگیردار است که درصد ابتلا و درصد تلفات بالا از مشخصه های آن میباشد.سندرم آب آوردگی پریکارد و هپاتیت را آنگرا (HHS) می نامند.
مایعات پریکارد افزایش یافته و هپاتیت با کانون های نکروزی زیادی دیده میشود.
آرنوویروس گروه یک از علل اختصاصی این سندرم میباشد.
بعضی از شرایط مرغداری و عوامل فارم باعث افزایش شدت این بیماری می شود. برخی بر این باور هستند که بیماری های ضعیف کننده ی سیستم ایمنی مانند گامبورو ،مارک و کم خونی عفونی در بروز بیماری آنگارا مهم میباشد ولی امکان تداخل این بیماری با بیماری های ذکر شده تایید نشده است.
دلایل بیماری آنگارا:
پیشتر علت بیماری انگارا به یک مسمومیت م یا اختلال تغذیه ای نسبت داده میشد.اما بعدها با تزریق کبد هموژن شده طیور آلوده به جوجه های گوشتی اثبات شدکه علت بیماری یک عامل عفونی است.
از میزبان های طبیعی بیماری آنگارا میتوان به جوجه های نابالغ اشاره کرد.
بیماری انگارا بیشتر در سنین بین ۳ تا۵ هفتگی در جوجه های گوشتی اتفاق میافتد.
راه های انتقال آنگارا:
آرنوویروس گروه یک عامل بیماری آنگارا میباشد.و انتقال آن هم عمودی و هم افقی میباشد.
در گله های مادر آرنوویروس تا زمان بلوغ باقی میماند و در اثر ضعف سیستم ایمنی و یا استرس دفع می گردد.جوجه هایی که از گله های آلوده تولید میشوند بعد از سه هفتگی احتمال داردویروس را تا ۱۴ هفته دفع کنند.
در گله هایی که چند سنی هستند و مسائل بهداشتی رعایت نمیشود انتقال افقی ویروس صورت میپذیرد .در دستگاه گوارش تکثیر ویروس اتفاق می افتد.آلودگی مدفوعی کفش ،لباس ،و وسائل و حتی وسایل نقلیه ممکن است باعث انتقال عامل بیماری شوند.
علائم و درصد ابتلا و تلفات:
دوره ی عفونت بین ۹ تا ۱۴ روز است درصد ابتلا ۱۰ تا ۳۰ درصد بوده و روزانه ۳ تا ۵ درصد تلفات وجود دارد.
از علائم مشخصه ی بیماری آنگارا شروع ناگهانی تلفات ، بی حالی ،ازدحام کردن ، پرهای ژولیده و زرد و ریزش موکوئید می باشد.در گله هایی که درگیر آنگارا میشوند میزان هموگلوبین و PCV و اریتروسیت ها و مجموعه لوکوسیت ها کاهش پیدا میکند.
استرس وارد شده و عفونت های ویروسی باعث کاهش لنفوسیت ها و افزایش هتروفیل ها می شود .در طیوری که بیمار میشوند کبد تخریب می شود و پروتئین خون و آلبومین کاهش پیدا میکند ،این مسئله احتمالا دلیل افزایش هیدروپریکاردیوم میباشد.پس از مرگ مهمترین ضایعه که روی لاشه دیده میشور ،وجود بیش از ۱۰ سی سی محلول ترانسودای شفاف در کیسه ی اطراف قلب میباشد.در لاشه پرخونی عمومی و آدم ریه وجود دارد.کلیه ها و کبد رنگ پریده تر و بزرگ و شکننده میگردند.
بدون دیدگاه