۳-نژاد کاب:
در نوامبر ۱۹۱۶،رابرت کاب با خرید یک مزرعه در مال چوست کمپانی کاب را تاسیس کرد.او در سال ۱۹۲۵ در ایالات نیوانگلند آمریکا به عنوان بزرگترین پرورش دهنده ی مرغ گوشتی شناخته شدو در سال ۱۹۳۵ به تولید یک میلیون قطعه رسید.
جوجه های نژاد کاب نسبت به جوجه های گوشتی دیگر چربی کمتری دارد و بهره وری بالاتری دارد.
این نژاد به وزن متوسط ۲ کیلوگرم در ۳۵ روزگی و در ۴۲ روزگی به وزن ۷/۲ کیلوگرم و در ۵۶ روزگی به وزن ۹/۳ کیلوگرم میرسد.
نیاز به پروتئین خام جوجه های کاب ۵۰۰ در مقایسه با سایر نژادها بطور متوسط ۵/۱ تا ۲ درصد کمتر میباشد .از این حیث باعث کاهش هزینه های تولید میشود.
اختلاف وزن کمتری بین مرغ و خروس های این نژاد نسبت به سایر نژادها دیده میشود.این ویژگی باعث کاهش رقابت جوجه ها در سالن و کاهش غیر یکنواختی در کشتارگاه میشود.
نیاز است پیش از جوجه ریزی در سالن به آب مصرفی مولتی ویتامین و الکترولیت اضافه گردد.
عدد طلایی پرورش جوجه های کاب ۵۰،۵۰۰ عدد جوجه در هر مترمربع و ۵۰ گرم دان به ازای هر جوجه در روز اول میباشد.
یکنواختی نور اهمیت خاص و زیادی دارد. شدت نور در هفتهی اول بین ۲۰ تا ۶۰ لوکس بوده و در ادامه تا ۵ لوکس باید کاهش یابد.
رطوبت نسبی مورد نیاز بین ۵۵ تا ۶۵ درصد است.
برای داشتن شریط ایدهال پرورش باید به عوامل استرس توجه کرد و استرس میبایست به حداقل برسد تا افزایش مقاومت و ایمنی بیشتر شود.
شرایط قرتطینه ی سالن قبل از جوجه ریزی باید رعایت شود.
(از مقاله های نژادهای مرغ بازدید فرمایید.)
بدون دیدگاه